Luisteren naar de taal van je ovaries

Onlangs had ik een gesprek over een onregelmatige cyclus. Het voelde als een belletje uit het veld, een uitnodiging om te voelen wat daar speelt.

Op dezelfde dag gaf ik twee sessies systemisch lichaamswerk. In beide sessies werd intuïtief de aandacht naar de ovaries getrokken — alsof het lichaam van de cliënten, én dat van mijzelf, hetzelfde fluisterde: hier is iets dat gezien wil worden.

Het is bijzonder hoe het lichaam spreekt. Vaak dissociëren we, leven we in ons hoofd, en vergeten we te bewonen: het bekken, de buik, de bron van vrouwelijke energie. Aandacht brengen naar dit gebied betekent niet alleen voelen wat fysiek gebeurt, maar ook luisteren.

Luisteren naar dat stille, zachte veld waarin zoveel ligt opgeslagen — spanning, schaamte, oude energie, verhalen die niet altijd van jou zijn.

Het pure vrouwelijke in de X-cellen

In de ovaries leeft ook de oerinformatie van het vrouwelijke, opgeslagen in de X-chromosoomcellen.
Dit is een veld dat elke vrouw draagt, een oorspronkelijke blauwdruk van creatiekracht.

Wanneer je je aandacht hierheen brengt, laad je jezelf op met een kracht die niet buiten je ligt, maar in je.
Een stille, heldere bron die jouw essentie niet vervangt, maar verdiept — een herinnering aan wie je bent vóór de verhalen, vóór de lagen.
Het oorspronkelijke dat is.

De oorsprong in de baarmoeder van je oma

De ovaries dragen niet alleen jouw eigen verhaal; ze dragen ook de lijn van de vrouwen vóór jou.
De eicel waaruit jij bent ontstaan, werd al gevormd toen jouw moeder een klein mensje was, ingebed in de baarmoeder van haar moeder — jouw oma.

Dat betekent dat jouw oorsprong niet alleen in het lichaam van je moeder ligt, maar dieper nog: in de baarmoeder van je grootmoeder.
Drie generaties in één veld.

Daar begon het allereerste vonkje van jouw bestaan te rijpen, gedragen door deze lijn van vrouwen.

Wanneer je je aandacht naar je ovaries brengt, wordt ook deze vrouwenlijn voelbaar.
Alsof het veld fluistert: hier ben ik, hier stroom ik, hier wacht iets op ruimte.

Energetische aanwezigheid, ook bij fysieke afwezigheid

Zelfs wanneer een deel van het lichaam operatief verwijderd is, blijft het energetische veld vaak voelbaar.

Het lichaam kent herinnering; het systeem kent vorm, betekenis en geschiedenis.

Wat fysiek niet langer aanwezig is, kan zich nog steeds als een subtiele, zachte echo tonen — een energetisch “fantoom” dat blijft meewerken in je innerlijke landschap.

De ovaries, zelfs wanneer ze niet meer fysiek aanwezig zijn, kunnen nog steeds resoneren in het veld van creatie.

Het lichaam herinnert zich hun plek, functie en symbolische betekenis.
In systemisch werk zie je vaak dat dit energetische spoor nog even levendig spreekt: als richting, als wijsheid, als fluistering van de vrouwenlijn die door jou heen stroomt.

Door aandacht te brengen naar dit gebied erken je niet alleen wat er is, maar ook wat er ooit was — en wat in essentie nog steeds met je meebeweegt.

Yin, yang en vrouwelijke energie

Een man heeft ballen als uitdrukking van daadkracht; een vrouw heeft ovaries als bron van scheppingskracht.
Bij beiden is het fysieke lichaam een gebied om te verkennen — een plek waarin energie, geschiedenis en ervaring samenkomen.
Bij mannen stroomt energie vaak naar buiten en manifesteert zich in actie; bij vrouwen stroomt energie van binnenuit, via het hart, naar buiten. Maar ook bij vrouwen kan deze energie actief, krachtig en naar buiten gericht zijn.

We moeten oppassen met culturele concepten of stereotypen: vrouwelijke energie is niet automatisch zacht of passief, net zoals mannelijke energie niet altijd puur daadkrachtig is.

Net als de ovaries zelf: vrouwelijke energie kan zowel yin zijn — ontvangend, verdiepend, intuïtief — als yang — scheppend, richtinggevend, krachtig. Alles ademt mee in een eigen ritme.

De cyclus als spiegel van schepping

De cyclus vertelt een verhaal dat verder gaat dan vruchtbaarheid:

– het rijpen van een eicel: een stille, naar binnen gekeerde beweging
– het openen tijdens de eisprong
– het nestelen: de bedding waarin iets mag landen
– het loslaten: teruggeven aan de aarde

Ook zonder eisprong blijft het lichaam bewegen. De hormonale dans verandert, maar stopt niet.
Zelfs na de overgang blijft een subtiele melodie aanwezig — het lichaam zoekt een nieuw evenwicht.

Levenskracht door de levenscyclus heen

In oude taoïstische tradities wordt gezegd dat de ovaries grote hoeveelheden levenskracht dragen.
Na de overgang verplaatst deze energie zich naar hart en bewustzijn: creatiekracht wordt tot een constante bron, een innerlijk licht dat richting geeft.

"Voel je uitgenodigd om te luisteren naar je lichaam en de lijn van vrouwen achter je; om te verbinden met wat daar leeft en te vertrouwen op de wijsheid die zich ontvouwt. Laat licht en energie zacht door je veld stromen, zodat er ruimte ontstaat voor groei, schepping en aanwezigheid."

Korte oefening: contact met je creëringsveld

1. Leg je handen zacht op je onderbuik. Adem rustig in.
2. Voel het veld van je ovaries — fysiek aanwezig of energetisch als herinnering.
3. Nodig licht en aandacht uit in dit gebied, zonder iets te willen veranderen.
4. Alles wat je voelt — oud, nieuw, zacht, stil — mag er eenvoudig zijn.
   Door aanwezigheid en compassie ontstaat vanzelf ruimte voor wat nu in jou aanwezig is.
5. Adem uit en voel hoe jouw eigen energie zich in dit gebied toont en verzacht.
   

“Wat in mij leeft mag er zijn. Ik geef ruimte aan wat nu in mij spreekt.”